Selamat....Selamat ....!!!

Wakakaka.... Akhirnya inyonge wis wisuda, seneng rasane atiku tapi sedih juga.. "Hei konco-konco aku aku kangen ki, kapan meh reuni maneh :D. Ayo makan-makan nang omahe salah siji konco..terus mbahas salah siji wong nganti entek-entekan .... sampe-sampe pembunuhan karakter...

tapi nak dipikir-pikir rak keroso ya 4 tahun dilakoni, tibake mung ngono totok... rak ono rasane babar pisan. padahal disik sih kilingan podo gundul-gundul terus elus-elusan nang aula kok saiki wis podo gondrong (hayo apane sing gondrong) nang aula nganggo klambi putih lan katok putih melu purnawiyata ke 32-ne STM Pembangunan tercinta :D.....

kanggo bapak ibu guru TKJ bisa bernapas lega.. soale sang trouble maker wis podo metu.... rak ono sing angel diatur maneh, rak ono sing bandel-bandel maneh.. terutama saiki rak ono sing ngentek-ngentekke bandwith maneh.. kanggo donlot sing rak nggenah ..:D

kanggo adik kelas ojo podo tiru kelakukan kakak kelasmu iki sing rak nggenah... tiru wae sing apik...(rumangsakku rak ono sing apik). ojo lali sinau sing kenteng, patuh karo bapak ibu guru....

siji sing rak iso tak lupakke sokok angkatane dewe iku selalu rame.... koyok iklan Sampoerna Hijau (wah nyebut merek) --> nggak ada loe ndak rame...

oce ... mekaten mawon wejangan kulo, menawi wonten ingkang mboten berkenan nggih kulo nyuwun agenging samudro pangaksami... lan saiki wayahe podo mikir anak karo bojo, sesuk meh dipakani opo .... :))

Salam Stemba --> TKJ tetap jaya

Comments

Popular posts from this blog

Puisi Cinta versi Anak Accounting...

Humor Sore...

Istri Shalehah